شامل گروهی از بیماری ها از جمله سکته مغزی ، ام اس ، پارکینسون ، آسیب های ستون فقرات ، هانتینگتون ، آلزایمر ، آتروفی های سیستم عصبی و بسیاری از گروه های دیگر می شود.

که در تمامی این افراد ممکن است مثانه نوروژنیک دچار اختلال عملکرد مانند احتباس ادرار یا بی اختیاری ادرار شود.

در تمام این بیماری ها درصدی از بی اختیاری ها یا اختلالات دفعی گزارش شده است.

فیزیوتراپیست با گرفتن شرح حال ، انجام معاینات بالینی و استفاده از آزمون ها و پرسشنامه های استاندارد ، بیمار را ارزیابی و الگوی اختلال آن را تشخیص می دهد و بر اساس آن برنامه توانبخشی بیمار را تنظیم می کند.

تحریک عصب هایی که می تواند منجر به کنترل ادرار و مدفوع شود از روش هایی شایع است که برای این بیماران انجام میشود و تا هشتاد درصد باعث نتیجه مثبت می شود.

از جمله این روش ها Sacral Nerve Stimulation  و Tibial Nerve Stimulation است .

در روش Sacral دستگاه الکتریکی یک تحریک مداوم را به عصب وارد میکند و با این تحریک به کنترل فرد کمک میکند.

به علت اینکه این تحریک مداوم است این دستگاه در بدن بیمار کار گذاشته می شود و محدودیت هایی از جمله گرفتن عکس های رادیوگرافی و MRI برای بیمار ایجاد میکند.