فیزیوتراپی واژینال

یکی از بیشترین مراجعات بعد از زایمان در خصوص اختلال در عملکرد مثانه یا به اصطلاح تنبلی مثانه می باشد که به واسطه فشار های ناشی از حرکت جنین بر روی عضلات کف لگن و آسیب های جزئی حین زایمان پدید می آید. بیشترین آسیب را رشته عضلات کف لگن یا عضلات پرینه می بینند و بعد از اختلالات ادراری مانند احتباس ادرار یا بی اختیاری ادرار پدید می آید. جای نگرانی نیست با پیشرفت تکنولوژی این عضلات عمقی تقریباً غیر قابل دسترس با سنسورهای ویژه ای که در بدنه آنها قطعات الکترونیکی بسیار ریز تعبیه شده برای ما شرح وضعیت این عضلات را نمایان کرده و با کمک نرم افزارهای پیشرفته پالس های زمانبندی شده به عضلات ارسال کرده و پژواک آن را هم به لحاظ زمان بندی هم به لحاظ میزان فشار ثبت می کند و لحظه به لحظه درمان توسط این تکنولوژی که به اصطلاح بایوفیدبک نامیده می شود قابل ملاحظه است.

مورد دومی که ممکن است رخ دهد مسئله اختلال در ارسال پیام عصبی است. از ما بین عضلات کف لگن اعصاب بسیار زیادی عبور کرده است که یکی از آن اعصاب وظیفه انقباض و انبساط عضله نگهداری و خروج ادرار را دارد و در صورتیکه در فشار قرار گرفته باشد و آسیب دیده باشد وظیفه خود را درست انجام نمی دهد ، لذا در صورتیکه عضلات کف لگن انقباض و انبساط درست و زمانبندی صحیح داشته باشند باید به سراغ عملکرد این اعصاب برویم و توسط تمرین درمانی عملکرد آنها را بازیابی کنیم تا بلافاصله بعد از احساس پر شدن مثانه و رجعت فرد به دستشویی دستور پر شدن را برای مغز ارسال و در پی آن تخلیه ادرار را صادر و تا آخرین قطرات مایع انباشته شده این فرمان ادامه داشته باشد.